Vijf vrouwelijke chefs van sterren- of gerenommeerde keukens staan klaar om hun vertrouwde werkplek in te ruilen voor een keukeneiland op 50 meter hoogte. Isabelle Arpin (L’Auberge de Leignon), Manon Schenck (La Table de Manon), Marie Trignon (La Roseraie), Stéphanie Thunus (Au Gré du Vent) en Mélanie Englebin (Cécila) maken zich klaar om de Belgische gastronomie naar het volgende niveau te tillen. Tijdens deze service herontdekken de chefs de culinaire kunst in de lucht. Welkom in de duizelingwekkende wereld van Dinner in the Sky, waar elke hap een hoogtepunt wordt van 22 mei tot 22 juni, op het Domein van de Slag bij Waterloo.
Out of the box denken, letterlijk en figuurlijk
Voor sommigen is het een primeur. Voor anderen, een gewaardeerde terugkeer. Maar iedereen deelt hetzelfde enthousiasme om de gastronomie letterlijk te laten vliegen. “Het is de eerste keer dat we de fijne gerechten van de Roseraie naar buiten brengen,” zegt Marie Trignon, enthousiast om haar eerste ervaring in de lucht mee te maken. Aan haar zijde is Mélanie Englebin enthousiast over deze “uitdaging op een uitzonderlijke plek”, terwijl Manon Schenck het bevrijdende aspect van het project benadrukt: “We brengen 15 tot 16 uur door in de keuken, dit is echt een verademing.”
Een nauwkeurige logistiek
Hier telt elk detail. Van het kleinste ingrediënt tot de last-minute presentatie, alles moet voorbedacht zijn. “We kunnen niet zomaar terug omlaag om iets te halen,” herinnert Isabelle Arpin, de iconische chef van het evenement, die haar tiende deelname viert. “De bloemen, de kruiden… met een windvlaag kan alles wegwaaien. We moeten anders denken.” Stéphanie Thunus, een trouwe deelnemer, beaamt: “De timing is strak, de ruimte beperkt, en op hoogte wordt alles versterkt. Een zonnestraal wordt een schijnwerper, een frisse bries een mistral.”
Zwevend een band creëren
Naast de technische uitdaging is het vooral de interactie met de gasten die motiveert. “Die directe interactie, dat unieke face-to-face contact, daar kijk ik het meest naar uit,” deelt Manon Schenk. “We zullen hun reacties in real-time zien, wat voor ons zeldzaam is.” Marie Trignon ziet het zelfs als een verlengstuk van haar semi-open keuken: “We zullen letterlijk naast hen staan, we kunnen communiceren en hun energie voelen.” Voor Mélanie Englebin is het ook een kans om een brug te slaan tussen de vliegende tafel en haar restaurant: “Ik hoop dat ze daarna bij me langs willen komen.”
Gerechten ontworpen voor de lucht
De voorbereiding laat niets aan het toeval over, vooral wat betreft de texturen. Isabelle Arpin houdt toezicht op de perfecte samenstelling: “Niet te veel vluchtige elementen”, om een optimale ervaring te garanderen. Sommige recepten zijn herzien om aan de luchtige omstandigheden te voldoen, zonder afbreuk te doen aan kwaliteit. “Het idee is om de tafel van Manon in een uitzonderlijke setting te bieden,” vat Manon Schenk het samen.
Woorden die verder reiken dan de keuken
Wanneer het gaat om Dinner in the Sky samen te vatten zonder het over koken te hebben, vliegen de antwoorden rond: “Gezelligheid”, zegt Isabelle Arpin. “Verrassing” en “Spanning” voor Marie Trignon. “Uitdaging” voor Mélanie Englebin, “Atypisch” voor Manon Schenk, “Feestelijk” voor Stéphanie Thunus. Bijvoeglijke naamwoorden die dezelfde belofte schetsen: die van een avontuur dat zowel duizelingwekkend als onvergetelijk is.
Dit artikel is gemaakt in nauwe samenwerking met Dinner in the Sky.
dinnerinthesky.be
