In de jaren 80 maakte ze furore met haar beeldschoon uiterlijk in eindeloze glamoureuze campagnes. Paulina Porizkova, een iconisch topmodel, is vandaag de dag veel meer dan een plaatje op een glimmend blad. Op 59-jarige leeftijd keert ze terug naar waar het allemaal begon: bij Estée Lauder. Maar deze keer beperkt ze zich niet tot het belichamen van schoonheid, maar zet ze nieuwe standaarden.
In dit eerlijke interview deelt ze haar kijk op ouder worden, schoonheidsnormen, haar wedergeboortes en wat ze aan de volgende generaties wil meegeven. Alles met een verfrissende oprechtheid en een flinke dosis zelfspot.
Ze keert terug, maar deze keer met een stem
De naam Paulina Porizkova roept zwart-wit beelden op, iconische covers, een tijdloos gezicht. Toch is zij, die lange tijd werd gereduceerd tot de rol van “stilzwijgende mooie meid”, tegenwoordig een vrouw die haar mannetje staat, volledig en vooral zeer spraakzaam. “Vroeger was ik een afbeelding. Nu ben ik een vrouw in 3D.”
“In de jaren 80 verkocht ik een visie van schoonheid die met jeugd werd geassocieerd. Mijn gezicht was een blanco canvas. Maar ik had geen stem. Vandaag heb ik meningen, rimpels, een leven dat in mijn ogen te lezen valt – en ik wil dat het zichtbaar is.” Voor Paulina is deze terugkeer naar Estée Lauder niet zomaar een comeback.
Een carrière met een missie
“Het is meer dan een baan. Het is een missie.” Zo beschrijft ze deze samenwerking van de nieuwe generatie. Ze is er niet meer om een onbereikbaar ideaal te illustreren, maar om een realiteit te belichamen. “Ik wil in contact komen met vrouwen over de hele wereld en hen vertellen dat je zichtbaar kunt blijven terwijl je ouder wordt. Dat je je mooi, krachtig en begeerlijk kunt voelen zonder te liegen over je leeftijd.”
Ik wil niet opnieuw 18 zijn, ik ben bijna 60 en gelukkiger dan ooit
Deze boodschap krijgt stilaan meer ruimte in de beautywereld. Maar volgens Paulina is er nog veel werk aan de winkel: “We beginnen wat meer representatie te zien, maar het is niet genoeg. Wat ik doe met Estée Lauder gaat verder dan voor een camera poseren. Het is het grijpen van de microfoon.”
Een gebrek aan zichtbaarheid
Als ze vandaag zo zelfverzekerd spreekt, komt dat ook omdat ze de leegte heeft gekend. “Ik ben niet ouder geworden onder de schijnwerpers… omdat het licht uitging zodra ik een bepaalde leeftijd bereikte.” Een harde maar heldere realiteit. Ze beschrijft een keerpunt, gekenmerkt door het gevoel onzichtbaar te zijn geworden – zowel in haar carrière als in haar persoonlijke leven.
“Het gebeurde op het moment dat mijn man geen interesse meer had in ons huwelijk. Ik had het gevoel dat ik alle waarde verloor. Ik was gebroken.” Dit persoonlijke dieptepunt werd een drijfveer. “Ik moest mezelf vanaf nul opnieuw opbouwen.” Een moeilijk maar essentieel proces dat haar heeft geleid naar een nieuwe versie van zichzelf, beter afgestemd, eerlijker en authentieker, vrijer.
Haar ongefilterde visie
Vreemd genoeg vond ze op Instagram een ruimte van vrijheid. “Oorspronkelijk was het een roep om gezelschap tijdens Covid.” Maar haar account werd snel een toevluchtsoord, een ontmoetingsplaats met duizenden vrouwen die, net als zij, weigerden aan de kant geschoven te worden. “Wat ik daar meemaak, is krachtig. Ik heb een gemeenschap, we praten eerlijk. En dat geeft alles betekenis.”
Haar boek No Filter: The Good, The Bad and The Beautiful sluit aan bij dezelfde dynamiek. “Het is de eerste keer dat ik me volledig mezelf voel.” Een openbaring voor iemand die, zo lang, werd gezien zonder gehoord te worden.
Jeugd is geen wondermiddel
Paulina hamert erop: we moeten het idee deconstrueren dat jeugd de enige acceptabele vorm van schoonheid zou zijn. “Jeugd wordt niet te veel geprezen, maar overschat.” Ze spreekt klare taal. “Ik wil niet opnieuw 18 zijn. Ik ben bijna 60 en gelukkiger dan ooit.”
Haar mantra? “Ouder worden is een voorrecht.” En als ze haar rimpels in de spiegel ziet, leest ze daarin een levensverhaal, herinneringen aan haar ervaringen: “Het zijn sporen van leven. Waarom zouden we die willen wissen?”
Een lichaam in verandering
Aan degenen die bang zijn voor de tand des tijds op hun gezicht, reageert ze met humor en tederheid: “De twee belangrijkste redenen waarom we naar de dermatoloog gaan, zijn acne en rimpels. Hoe kan je die vergelijken? Acne is een probleem. Rimpels zijn het bewijs dat we er nog zijn.”
En als ze praat over esthetische geneeskunde, is haar boodschap genuanceerd: “Ik oordeel niet. Als het een vrouw gelukkiger maakt, waarom niet? Maar ik wil dat mijn gezicht kan blijven bewegen, blijven uitdrukken. Dat wil ik behouden.”
Sinds ze weer Estée Lauder vertegenwoordigt, heeft ze besloten transparant te zijn: “Ik heb alle andere producten weggedaan. Ik kon geen merk vertegenwoordigen dat ik niet echt gebruikte.” Ze noemt graag de Advanced Night Repair lijn als haar essentials. En een veelbetekenende anekdote: “Ik testte een nieuw oogcontourproduct aan de ene kant van mijn gezicht… het verschil was enorm. Maar goed, ik werkte snel de andere kant bij!”
Haar rolmodellen? Echte vrouwen
Als kind bewonderde ze de Franse actrices: Charlotte Rampling, Jane Birkin, die vrouwen met zichtbare rimpels, een nonchalante sensualiteit. “Zij rookten, zij lachten, zij waren cool. Ik groeide op met het idee: zo wil ik ouder worden.”
Maar eenmaal op deze leeftijd, woonachtig in de Verenigde Staten, realiseerde ze zich dat deze representatie verdwenen was. Gelukkig namen andere vrouwen de fakkel over. Haar eigen moeder bijvoorbeeld, die op 70-jarige leeftijd hertrouwde en vandaag nieuwe liefdes en avonturen beleeft over de hele wereld. “Zij is mijn heldin.” En dan al die vrouwen die ze op Instagram tegenkomt, “moedig, vrij, inspirerend, elk op hun eigen manier.”
Levenslessen en woorden om door te geven
De grootste les van haar leven? “Niets duurt eeuwig.” Een zin opgedaan uit een zelfhulpboek die haar hielp stormen doorstaan. “Het goede duurt niet, dus je moet ervan genieten. Maar ook het slechte niet. En dat is geruststellend.”
Op 59-jarige leeftijd biedt Paulina Porizkova een uitnodiging om schoonheid anders te benaderen. Ze predikt geen unieke waarheid, maar stelt een vriendelijkere, meer belichaamde, vrijere manier voor. En aan alle vrouwen die bezorgd naar hun spiegelbeeld kijken, zegt ze: “Wees niet bang. Kom maar. Hier is het leven zachter.”
