Par amour, par rรฉbellion, par idรฉalisme ou au nom de l’art … Il y a tellement de raisonsย de se faire tatouer. Jelena, Ceriel, Jana, Niel et Catherine ร propos de leur piรจce maรฎtresse permanente.
Niel (30 ans), stratรจge crรฉatif et blogueur voyage
ยซVoyager est dans mon sang depuis que je suis enfant, quelque chose que je dois ร mon grand-pรจre. Il voyageait constamment, rapportant ร la maison des souvenirs fascinants et de belles histoires encore et encore. Je voulais aussi en faire l’expรฉrience. Je me souviens encore de mon premier voyage de dรฉcouverte. J’avais quatre ans et j’รฉtais inspirรฉ par Christophe Colomb, je suis allรฉ seul dans les dunes – ร la panique de mes parents, bien sรปr. Cette envie de dรฉcouvrir n’a jamais disparu. L’Europe est vite devenue trop petite et je repousse continuellement mes limites vers des lieux de plus en plus uniques. Comme la plupart de mes tatouages, cet arbre est aussi un souvenir de voyage. J’ai conรงu le dessin moi-mรชme et j’ai รฉtรฉ inspirรฉ par mon voyage au pรดle Sud. Le pรดle Sud est un endroit magnifique, mais aussi trรจs รฉloignรฉ. Rocher, glace et vent – il n’y a plus rien ร voir. Comme j’ai ratรฉ les arbres verts! D’oรน cette conception. Si je reste dans mon propre pays pendant plus d’un mois, je suis nerveux et je sais qu’il est temps de partir. Je dois รชtre capable de rompre avec cette routine quotidienne de 9 ร 5 et de chercher l’aventure. La prochaine รฉtape sera la Chine et la Corรฉe du Nord. Qui sait, je rentrerai peut-รชtre ร la maison avec un nouveau tatouage.
www.tjoolaard.be / @sanssoucicrea
Jana (21 ans), photographe
ยซJ’ai perdu un ami il y a quelques annรฉes, une expรฉrience trรจs douloureuse. Non seulement parce que c’รฉtait quelqu’un qui me tenait ร cลur, mais aussi parce qu’il รฉtait un pair. Cela m’a soudainement fait penser ร la nature รฉphรฉmรจre de la vie. Alors que je continuais ร lutter contre cette perte, j’ai dรฉcidรฉ de me faire tatouer pour m’aider tout au long du processus. La lรฉgende raconte qu’un marin descend avec son navire en train de couler. C’est ainsi que je fais le lien avec la mort par noyade de Frรฉdรฉric et c’est pour cette raison qu’il y a un marin ร ma droite. J’ai dรฉlibรฉrรฉment optรฉ pour un design symbolique. D’autres ne pourront pas immรฉdiatement lire le sens sous-jacent et c’est ainsi que je le prรฉfรจre. Aprรจs tout, cela reste une histoire personnelle. Aussi la raison pour laquelle le tatouage est sur mes cรดtes – un endroit qui n’est gรฉnรฉralement pas exposรฉ. Cet รฉvรฉnement m’a appris ร vivre davantage dans l’instant, car il pourrait tout aussi bien se terminer demain. En attendant, j’ai encore trois tatouages, dont certains vont sans doute grandir. Je reste fidรจle ร la vieille รฉcole et au style traditionnel. Je suis fan des pin-ups et de la scรจne rockabilly, ce qui se traduit trรจs bien dans ce style.
www.janagermanus.com / @swordofeyes
Jelena (24), food & lifestyle blogger
โะะตัะฐั (Petar) is niet alleen de naam van mijn grootva- der, maar verwijst ook naar mijn vader Pero die naar hem vernoemd is. Op deze manier eer ik twee ergย belangrijke personen in mijn leven. Mijn papa is mij heel dierbaar, ik zie hem vaak meer als mijn beste vriend dan als mijn vader. We begrijpen elkaar zonder woorden en hij heeft steeds in mij geloofd. Noem hem gerust mijn grootste en trouwste supporter! Zelf was hij ook enorm close met zijn vader. Jammer genoeg is die gestor- ven toen ik erg jong was, waardoor ik mijn grootvader dus nooit echt leerde kennen. Toch voel ik ergens nog een band met hem, het doet me zoโn plezier om de vele warme verhalen over hem te horen. Deze tattoo is voor mij een manier om die band in leven te houden. Dat ik de naam in mijn moedertaal liet tatoeรซren – ik ben Servo-Kroaat – was voor mij een evidente keuze. Hoewel ik hier opgegroeid ben, ben ik opgevoed volgens de gewoontes van mijn moederland. Mijn afkomst maakt nu eenmaal een groot deel uit van mijn leven en dat zal ongetwijfeld zo blijven.โ www.whynotmonday.com / @j_l_k_
Ceriel (25), kok
โMgende betekenis, al loopt er wel een zichtbare rode draad door de teke- ningen: mijn liefde voor Aziรซ. Die heb ik al zo lang ik mij kan herinneren. De cultuur, de keu- ken, de vrouwen… Aziรซ is mijn favoriete reisbe- stemming en ik ben er al talloze keren geweest. Indonesiรซ, Kuala Lumpur, Singapore, China, Japan, Zuid-Korea en Thailand kan ik onder- tussen al van mijn bucketlist schrappen. De tat- toos op mijn armen, buik en rug zijn allemaal in Japanse stijl gezet en door dezelfde hand. De ontwerpen kies ik eerder vanuit een esthetisch standpunt, waarbij ik me laat inspireren door mijn tatoeรซerder. Hij is gespecialiseerd in deze stijl en heeft stapels fantastische boeken liggen over Japanse mythes en legendes uit de 16de eeuw. Geweldig voer voor originele tekeningen. Zo toont de sleeve op mijn rechterarm bijvoor- beeld een draak en twee afgehakte hoofden, eenย persoonlijk ontwerp van de tatoeรซerder.โ
www.facebook.com/antwerpencafecamino / @wolfmood
Catherine (26), journaliste
โMijn eerste tattoo liet ik al op mijn 17de zetten om de simpele reden dat het niet mocht van mijn moeder. Gelukkig is het maar een kleintje en staat die op een onzichtbare plaats. Twee jaar geleden ben ik dan begonnen aan mijn โechteโ tattoos zeg maar. Op mijn arm staan er drie en daar mogen er zeker nog bijkomen, tot mijn arm vol staat. Mijn tatoeages zijn eerder een verza- meling van tekeningen die ik mooi vind. Ik ben niet het type dat een tattoo laat zetten om een mijlpaal in mijn leven te markeren of om mijn liefde aan iemand te betuigen. Geen emotionele ontwerpen voor mij: ik kies voor beeld en dat mag best girly zijn, maar dan wel met een stoer kantje. De zeemeermin op mijn arm, een pin-upversie van โDe Kleine Zeemeerminโ, liet ik zetten omdat ik fan ben van Disney-tekenfilms. Veel meer hoef je er niet achter te zoeken. Ik hou van kleur, al let ik er wel op dat mijn tattoos een beetje op elkaar afgestemd zijn. Qua stijl mag het best een eclectische verzameling worden, net als mijn kledingstijl. Ik zie hetย als een soort van gecoรถrdineerde chaos.โ
@Coach_Coach
Texte: Natalia Tjurina
Photographie: Jens Mollenvanger
