Ze is charismatisch en innemend, met een messcherp gevoel voor humor en een sterke persoonlijkheid. Zoals een bedwelmend parfum dat in een mum van tijd de ruimte vult. Ze reist het liefst non-stop, bekent dat ze een hekel heeft aan routine, spreekt haar hond Venice toe met ‘mon bébé’ en zegt regelmatig ‘shit’ met een adorabel Frans accent. Ze schiet gehaast door het huis met een tandenborstel in haar opgestoken haar (“Sorry, ik loop achter vanochtend”), en wanneer ze zich uiteindelijk in de zetel laat vallen, brengt ze nog snel – en zonder spiegel! – wat make-up aan voor de portretfoto’s. Het typeert haar nonchalance, haar benijdbare je-m’en-foutisme. Als een echte Française die zich niets aantrekt van conventies – of wat anderen daarvan vinden.
Corinne Bensahel heeft Catalaanse roots maar groeide op in het Parijs van de jaren zeventig. Haar moeder was een vrouw met een feilloos gevoel voor stijl, herinnert ze zich. “Ze vond speeltuinen te saai, dus namen we de metro naar musea of liepen we door de Rue Saint-Honoré om etalages te kijken. In die tijd droeg ze veel Yves Saint Laurent, Balmain en Emanuel Ungaro. Kunstschool mocht ik niet doen, maar haar oog voor schoonheid heeft mijn blik gevormd.”
Out of Africa
Na haar studies economie – “de saaiste jaren van mijn leven” – verhuisde Corinne naar de Verenigde Staten, waar ze artikels schreef voor onder meer Le Figaro Madame, Maison Française, Architectural Digest en Washington Life, terwijl ze haar twee kinderen opvoedde. Daarna volgden een carrière in investment banking voor luxemerken in Parijs én een nieuw hoofdstuk in de wereld van interieurdesign. “Uiteindelijk geloof ik dat je doet waarvoor je gemaakt bent. En als je dat niet doet, dan knaagt er iets vanbinnen. Sommigen kennen hun pad van meet af aan, anderen moeten zichzelf blijven heruitvinden.”
Sinds 2015 waakt ze over de creatieve koers van Baobab Collection, het Belgische merk dat synoniem is geworden met luxueuze geurkaarsen en interieurparfums. De oorsprong van het label ligt in Tanzania, waar een Belgisch koppel begin jaren 2000 hun eerste kaarsen in de keuken maakte, geïnspireerd door de baobabboom in hun tuin. Maar toen Corinne tien jaar geleden aan boord kwam, voelde ze weinig van die ziel. “Het merk had een Afrikaanse naam, maar de collecties vertelden dat verhaal niet. Ik raakte geobsedeerd door het idee om die oorsprong weer tastbaar te maken.”
Verslavend spul
Tegenwoordig reist Baobab Collection de wereld rond als een nomadisch label met een gelaagde identiteit. Van mondgeblazen glas uit Polen tot verfijnde illustraties die Corinne samen met textieldesigner Thierry Larcher ontwikkelt, en geuren die eerder aan herinneringen doen denken dan aan klassieke parfums. “Geur is pure psychologie,” meent ze. “Mensen willen een spoor achterlaten, herkend worden aan hun geur. Het parfum dat je draagt, en ook het aroma in je interieur, zegt iets over wie je bent.” Corinne’s persoonlijke favoriet is de amberachtige en kruidige mix van de ‘Gentlemen’-collectie. “Super sexy! Het ruikt naar de man die je zonder nadenken zou volgen op straat … ” (lacht) Afhankelijk van de ruimte in huis, verandert haar smaak. In de slaapkamer brandt ze steevast ‘Women’, met zachte noten van muskus, gepoederde roos en Magnolia. Een geur die ze in 2017 lanceerde als eerbetoon aan haar moeder, die overleed aan borstkanker. “Toen ik klein was, rook ze altijd naar rozen. Die geur geeft me nog altijd een warm en geborgen gevoel.”
Ik hecht me aan mensen, niet aan spullen
Inspiratie vindt ze overal: in een barokke kerk in Rome, een expo in Parijs, een serie als ‘Game of Thrones’, de mode van Dries Van Noten en Valentino … Elke collectie vertrekt vanuit een verlangen om een nieuwe wereld te scheppen, en krijgt vorm via moodboards, kleurenpaletten en materiaalstudies. Pas wanneer de prints en het glas – soms gegraveerd, soms bedrukt met keramiek of textiel – op punt staan, komt de geur in beeld. “Neem ‘Arabian Nights’, met een gouden zeefdruk die doet denken aan de moucharabieh uit de Midden-Oosterse architectuur,” vertelt Corinne. “Zodra ik het afgewerkte glas zag, rook ik in gedachten al een mix van oudh, saffraan en wierook: mysterieus, bedwelmend, verslavend.” En dat laatste is niet toevallig. “Ik ben een beetje een dealer,” grijnst ze. “Een geurdealer. Ik creëer verslavingen. Mensen blijven terugkomen voor de geur – en voor het verhaal erachter.”
Eens nomade, altijd nomade
Thuis in Brussel ademt haar interieur diezelfde filosofie: eclectisch en levendig, maar nooit zomaar bij elkaar geraapt. Ze houdt van textuur, kleur en objecten met een verhaal. Zoals de ingekaderde werken van haar dochter, een getalenteerd textieldesigner, of de wand vol kunstboeken die ze door de jaren heen verzamelde. Maar vraag haar om alles achter te laten, en ze doet het zonder aarzelen. “Ik hecht me aan mensen, niet aan spullen. Ik heb altijd het gevoel dat er iets onverwachts kan gebeuren waardoor ik plots moet vertrekken,” zegt ze. “Dat komt uit mijn kindertijd. Mijn vader was ziek en overleed toen ik zeven was. We moesten vaak midden in de nacht naar het ziekenhuis met hem. Dat idee is blijven hangen: ik moet in twee minuten klaar kunnen zijn om weg te gaan. Het heeft me enorm veerkrachtig gemaakt.”
Voor Corinne is het leven voortdurend in beweging. Reizen zit haar in het bloed, en dat ruik je in elke lijn van Baobab Collection: geuren die je meenemen naar verre oorden of je door de tijd laten dwalen. “Zet me op een vliegtuig en ik ben gelukkig. Ik heb een enorme honger naar het leven. Er is nog zoveel te zien, zoveel te ontdekken. En ik word er niet jonger op.” (lacht) Hoelang haar avontuur bij Baobab Collection nog duurt, weet ze niet. “Ik wil hoe dan ook blijven groeien, bewust en met generositeit. Er zijn veel manieren om succes te meten, maar de mooiste is die waarbij je iets kunt teruggeven.” En precies dat heeft Corinne het afgelopen decennium waargemaakt bij Baobab Collection.
Design heeft meer impact dan je denkt
Naast haar blijvende steun aan borstkankeronderzoek richtte ze in 2016 een vrouwencoöperatie op in Madagaskar, waar vandaag zo’n zeventig vrouwen raffia haken. Gepassioneerd door humanitaire doelen besloot ze een van haar kaarsencollecties in raffia te wijden aan de lokale Mikea-stam, met als doel een school voor kinderen te bouwen. En dankzij de opbrengst van de Orientalist-collectie investeerde het merk in sanitaire voorzieningen in het Atlasgebergte, zodat meisjes uit de dorpen makkelijker toegang krijgen tot onderwijs. “Design heeft meer impact dan je denkt,” aldus Corinne. “Als je het goed aanpakt, kun je als merk – én als consument – echt een verschil maken. Niemand heeft echt een dure kaars nodig, maar als je iets koopt, dan doe je het beter met intentie.”
Lees ook: Binnenkijken in de rozige oval office van Caroline De Cuyper
