Mode, muziek, videoproductie, binnenhuisdecoratie en waarom geen tekenfilm: zoom op Mosaert, een collectief van creatieve duizendpoten die een spoor van vernieuwing achterlaten.
Wat? Mosaert doet misschien niet bij iedereen een belletje rinkelen, het anagram Stromae dan weer wel. Iedereen kent het verhaal van de Belgische zanger die tussen 2009 en 2014 heel het land op haar grondvesten deed daveren met zijn originele teksten en meeslepende beats, om plots weer van het toneel te verdwijnen. Het mag sindsdien dan wel (letterlijk) stil zijn gebleven rond de Brusselse artiest, maar stil heeft hij allerminst gezeten. Meer zelfs: aan de zijde van zijn vrouw Coralie Barbier en zijn broer Luc Junior Tam runde hij het creative agency Mosaert, dat de talenten van het drietal én hun uitgebreide netwerk bundelt in een indrukwekkende reeks creatieve projecten. Zo werkten ze mee aan videoclips voor onder andere Dua Lipa, Major Lazer en Yael Naim. Dat het daarbij niet om blitse beelden en voor de hand liggende cool kid attitude draait, illustreert de ingetogen kortfilm Coward, waarin een superheldin op leeftijd worstelt met het ouder worden. Mosaert dus, een collectief dat barst van het talent, een verzameling artiesten die verder reikt dan Stromae alleen.
Recent namen ze de Parijse Bon Marché over met hun fantasierijke universum en zetten ze er de Mosaert Fabrique op poten, een surreële ervaring –compleet met modeshow- om hun nieuwste kledingcollectie Capsule 5 voor te stellen. “Het is de eerste keer sinds Racine Carrée dat we nog eens al onze interesses in één project verzamelden en dat deed het team deugd.” Wij ontmoeten Paul, zoals hij bij de burgerlijke stand staat ingeschreven, en Coralie in het Antwerpse Fosbury & Sons, om de vele facetten van hun werk te belichten.
Hoe is Mosaert eigenlijk tot stand gekomen?
Paul: “Ik heb het label in 2009 uit de grond gestampt omdat ik de controle over mijn muziek wilde behouden. Later is mijn broer Luc bij het team gekomen en samen hebben we het album Cheese uitgebracht. We verzorgden toen zelf al onze videoproductie en fotografie, eigenlijk waren we onbewust al als een agency aan het werk. In 2012 wilden we ons werk “af” maken met mode, we hadden het idee om voor elke song van Racine Carrée een bijbehorende look te ontwerpen. Daarvoor zijn we bij styliste Coralie, die we toen nog niet kenden, gaan aankloppen en de rest is geschiedenis. Ik denk dat Papaoutai echt een schakelpunt was op dat vlak, de eerste keer dat én muziek én mode én graphic design –voor de albumhoes en videoclip- zo duidelijk samenkwamen. Daarna bleek de tijd rijp om Stromae even te laten gaan en ons te focussen op andere projecten, zoals de kledinglijn. Voor ons was dat een natuurlijke stap, eerlijk gezegd deed het me deugd om niet alleen in de schijnwerpers te staan, maar voor het publiek is het soms ingewikkeld om Stromae en Mosaert los te koppelen.”
OVER MODE
Over de kledinglijn gesproken, is er een signature Mosaert look? Coralie: “Prints! Ten tijde van Racine Carrée was de look Afrikaans geïnspireerd, maar we reizen heel graag en vinden het leuk ook andere culturen te betrekken. Voor de Repetto collab was Azië de voornaamste inspiratiebron en dit jaar hebben we naar de art deco en art niveau kunststromingen, zo populair in Brussel, gekeken. De geschilderde motieven, de metalen vormen, etc: het is artisanaal werk en het was voor ons een leuke oefening om dat te vertalen naar digitale prints. Verder zijn we uniseks, we denken niet graag in hokjes, en zien we onze sweaters, shorts en kousen net zo graag om het lijf van een 75- als 25-jarige. De allereerste capsule, die met de iconische polootjes, was ontworpen met oog op Stromae en Racine Carrée, nu trekken we de look open naar een groter publiek.”
Is het de bedoeling om elk jaar een collectie te blijven uitbrengen? Coralie: “Zeker en vast, we zouden eigenlijk meer willen doen, maar we hebben maar zoveel tijd… Het is ook de reden waarom we niet met seizoenscollecties werken: elke collectie, die we ‘capsule’ noemen, krijgt de tijd om te rijpen en komt pas uit eens wij voelen dat het klaar is. We houden niet echt rekening met zomer/winter en verkopen voornamelijk via onze webshop.”
OVER DECO
De vijfde kledinglijn van het label, Capsule 5, werd dit jaar aangevuld met een heuse collectie binnenhuisdecoratie. Speelde dat idee al lang? Coralie: “We hebben zoveel projecten in ons hoofd, het is slechts een kwestie van tijd voor ze uitkomen. De samenwerking met Bon Marché, waar naast kledij ook interieurspullen en zelfs voedsel worden verkocht, leende zich ook goed voor de release. Het is uiteindelijk een redelijk volledige lijn geworden, compleet met bad- en bedlinnen, behangpapier, een zetel en zelfs een serviesje. Decoratie is leuk, want je kan er qua prints verder in gaan dan in kledij. Mensen zijn minder bang om wild te gaan met hun donsdaken dan met hun sweater. Ook hiervoor was de inspiratie art deco en art nouveau. Of ons volledige huis er nu vol van staat? Dat was helaas al redelijk compleet ingericht, maar we verhuizen deze zomer naar een nieuw kantoor en dat belooft wel een printexplosie te worden! Huizen waar we graag zouden wonen? De Villa Empain en de Maison Horta in Brussel.”
OVER MUZIEK
We zeiden het eerder al: sinds Racine Carrée hebben we geen nieuwe Stromae muziek meer gehoord, maar ook daar bracht de Beau Marché collab verandering in. Het defilé van Capsule 5 werd immers begeleid door een tien minuten durende soundtrack. Het begin van meer kabaal? Paul: “De zin is er alleszins (weer)! Het is vijf jaar geleden dat ik nog muziek uitbracht en het kriebelt wel. Voor het defilé heb ik een lange song geschreven over het leven dat voorbij marcheert en over de onrealistische schoonheidsidealen waarmee we tegenwoordig worden geconfronteerd. Ik denk dat social media daar wel wat mee te maken hebben, dus die krijgen er ook van langs. Corialie heeft me bij het schrijven veel geholpen in de zin dat ze me allemaal modetermen leerde die ik niet kende. Een defilé, altijd vooruit, is ook de ideale gelegenheid om eens na te denken over stilstaan, of waarom zelfs geen paar stappen achteruit te zetten? Een lang verhaal dus, maar goed dat het ding tien minuten mocht duren…”
De song wordt deze week uitgebracht, zal er nog muziek volgen? Paul: “Zeg nooit nooit. Ik ben onlangs opnieuw op het podium geklommen met de Franse rapper Orelsan en dat deed deugd. Ik besef dat ik dat gemist heb, maar deins tegelijk terug voor het helse ritme van een volledige tournee. Het is allemaal heel intens en dat vreet aan je. Anderzijds heb ik een topteam en is er niets mooier dan samenwerken met mensen van wie ik hou, tjah…”
De Belgische muziekscène heeft al die tijd ook niet stilgezeten, hoe ervaar je die tegenwoordig? “Heel goed, het is leuk om te zien hoe de Belgische scène op een paar jaar tijd op eigen benen heeft leren staan. Ik spreek vooral voor de franstalige kant, maar tot voor kort luisterden we vooral naar Franse artiesten en kwam er van eigen bodem maar weinig geluid. Nu is er heel wat talent dat ook buiten onze landsgrenzen wordt geëxporteerd. Ik denk bijvoorbeeld aan het hiphopduo Caballero & Jeanjass en aan zangeres Angèle, zoek maar eens op! In Vlaanderen vind ik Tourist LeMC geweldig!”
TOEKOMSTMUZIEK
Komt er binnenkort nog een staartje aan Mosaert? Coralie: “We pinnen ons nergens aan vast en zoals gezegd willen we nog héél veel doen. Stoute, maar niet uit te sluiten, toekomstdroom: onze eigen tekenfilm uitbrengen! Daar hebben we eerder voor de clip van Carmen mee geëxperimenteerd, maar nu willen we echt een volledige animatiefilm maken. We zijn daarvoor met verschillende partners aan het spreken, maar kunnen er verder nog niet veel over kwijt. Loop ook niet te hard van stapel: het duurt gemiddeld zeven jaar om zoiets te maken… Het zou wel geweldig zijn, want dat zou opnieuw als onze facetten in één totaalproject verzamelen. Het lijkt me geweldig om tekenfilmfiguurtjes te kleden.”
Paul: “De kracht van een tekenfilm is dat je er veel laagjes in kan begraven. Wij hebben altijd wel een verhaal te vertellen en met animatie heb je op dat vlak veel meer mogelijkheden dan live action: je kan er alle leeftijden mee bereiken, dieren laten praten zelfs kasten hun zegje laten doen. Toy Story is mijn lievelingstekenfilm en op dat vlak echt een goede referentie.”
Coralie: “En Coco! Die kwam vorig jaar uit en gaat over een Mexicaans jongetje dat de dodenwereld bezoekt. Het is mooi hoe ze een moeilijk onderwerp als de dood aankaarten op een manier die groot en klein aanspreekt. In de huidige context is dat wel belangrijk, lijkt me.”
UITGEZONGEN?
Samen: “Nooit!”
Coralie: “We hebben met Pauls broer Luc een gigantische gamefreak in huis en hoe cool zou het zijn om ooit een Mosaert videogame uit te brengen?”
