Straks staan België en Brazilië lijnrecht tegenover elkaar op een Russisch voetbalveld, maar dichter bij huis komen beide landen harmonieus bij elkaar in een prachtig nieuw swimwear label: maak kennis met Jungle Society!
Een ontmoeting met Amanda Cortez de murga, de vrouw achter het label, kon niet anders dan in de schroeiende hitte te verlopen. De van oorsprong Braziliaanse ontwerpster ontvangt ons op een hete zomerdag in het modernistische kantoor dat zij en haar Belgische man delen aan de rand van het Brusselse Zoniënwoud. Met zicht op onze inheemse berkenbomen en haar palmboombehang vertelt ze over haar jeugd in iets exotischer oorden en hoe die haar onvermijdelijk in de swimwear business duwde. “De bikini is het nationale uniform in Brazilië en ik kwam van jongs af aan in contact met het technische aspect daarvan. Mijn grootmoeder ontwierp en vervaardigde carnavalkostuums -minuscule bikini’s met gigantische versiersels en hoofdtooien- en dat wordt daar zeer serieus genomen. Het vraagt heel veel savoir-faire om zoiets te maken -wist je dat de meeste uit papier-maché zijn vervaardigd?- en ik groeide op in een atelier dat eigenlijk de wilde droom van elk klein kind was: vol parels, glitters en pluimen! Het idee om zelf iets met badmode te doen, was er altijd, maar ik heb die niet meteen nagejaagd. Ik ben jarenlang actief geweest in het internationale zakenleven en vertegenwoordigde Belgische bedrijven in mijn geboorteland, maar nu ben ik klaar om mijn eigen ding te doen.”
Het resultaat daarvan is het piepjonge Jungle Society, een luxe swimwear label in alle snoeptinten van de regenboog. Pijler van het merk is de Braziliaanse knowhow, die volgens Amanda nergens anders ter wereld zo sterk is. “Ik geloof dat nationale industrieën erg gedreven worden door de vraag van de consument. Jullie zijn dol op bier en niemand kan jullie brouwerijen evenaren. Fransen leven voor couture en hun haute couture ateliers zijn uniek. In Brazilië lopen vrouwen zeven dagen op zeven in bikini of badpak rond, wat een extreem gespecialiseerde swimwear industrie voortbracht. We willen niet enkel een bikini die twee zomermaanden min of meer kan overleven, maar eentje die voorzien is van zonnebescherming, duurzame hardware, stoffen die niet uitrekken, materiaal dat tegen een wasbeurt of 500 kan, zweetbestendige stukken, enzovoort. De fabrieken daar staan ook al een pak verder op het vlak van duurzaamheid. Ik heb daarom mijn atelier in Rio gevestigd en laat alles daar door experts vervaardigen. Qua ontwerp laat ik me veel inspireren door echte kleren. Zo heb ik voor de wintercollectie een bikinislip gebaseerd op de clochard broek -een model met bijzonder veel plooitjes-. Ik dacht dat mijn patroonmaakster me zou vermoorden, maar het is uiteindelijk wel gelukt. Ik heb pas mijn allereerste collectie gelanceerd, maar later dit jaar volgt de tweede en die zal een beetje sportswear bevatten -ikzelf draag in de sportschool standaard een badpak boven mijn legging. De collectie begint klein, want ik wil eerst beter mijn publiek leren kennen.”
Bewaar de grannie pants voor dag drie…
Aan dat laatste heeft ze de handen vol, want het botst wel eens tussen de Belgische en de Braziliaanse way of (beach) life… “Ik heb even getwijfeld een blog aan de website toe te voegen om uit te leggen hoè je badmode moet dragen. Het is echt grappig om te zien hoe anders dat hier wordt ervaren. Neem nu tan lines: in Brazilië wil je er niet dood mee gevonden worden, terwijl je hier niets anders ziet. Je kan dat toch niet mooi vinden? Sommigen zeggen met dat het een cultureel iets is: de zon schijnt zo weinig dat die markeringen je een instant vakantiegevoel opleveren, maar ik vind het gewoon raar. Mijn tip: draag de eerste twee dagen van je vakantie je àllerkleinste bikinietje en laat de zon zijn werk doen. Daarna mag je overschakelen op een bomma onderbroek of badpak uit één stuk, maar die eerste dagen zijn cruciaal: als je dan markeringen oploopt, blijven die er wekenlang staan. Verder wil ik vrouwen ook aanmoedigen hun vrolijke swimwear ook ver weg van het zwembad te dragen en die trend zit er ondertussen wel aan te komen: in Brazilië kijkt niemand meer op van een zichtbare beha of een sexy uitgesneden badpak onder een breed hemd, hier begint dat door te breken. Mijn vaste uniform is zowat een badpak in combinatie met een broek: zo comfy en luchtig!”
Tu n’es pas content?! Change de plage!
Het valt me op hoe breed het aanbod verschillende modellen is en ook dat is voor Amanda belangrijk. “Jungle Society beperkt zich niet tot één bepaalde stijl en ik wil een zo breed mogelijk groep aanspreken. Vandaar dat ik modellen voor alle vormen en maten maak. Ik werk er ook aan om slips en bovenstukjes apart te kunnen verkopen, maar voorlopig is dat op logistiek vlak een ingewikkeld verhaal. Groot, klein, dik, dun, zwanger,…: het is voor mij meer dan logisch dat elk lichaam anders is en ik probeer voor elk wat wils te brengen. Er zijn veel labels die grotere maten -vooral op het vlak van buste- links laten liggen en dat is zo jammer. Weet je, er wordt zoveel gesproken over female empowerment en verbrijzelde schoonheidsidealen, maar in de praktijk wordt daar nog te weinig voor gedaan. Al die praat ten spijt, lijkt het nog steeds of enkel de cliché babes hier in bikini durven paraderen, de rest moet zich verbergen achter een verhullend bomma model. Ik ben dol op mijn latina rondingen, maar voor 80% van de mensen hier zou ik eigenlijk niet in bikini mogen staan, oogt het gewoon té sexy. ‘Ik vind dat alles en iedereen gezien mag worden, ondanks wat anderen daarvan vinden. Tu n’es pas content avec ce que tu vois? Alors change de plage!’ In Rio zie je alle vormen en maten vrolijk in niemendalletjes rondhuppelen en niemand die ervan opkijkt. Het zelfvertrouwen van een vrouw maakt haar sexy, meer niet.”
Een verrassend verfrissende visie op deze hete zomerdag, tijd om een Ieniemienie bikini onder mijn kantoorplunje aan te trekken om dit stuk uit te schrijven…
Nieuwsgierig? Neem een kijkje in de Jungle Society webshop voor een vleugje Rio in je swimwear lade…
