Mooiloop is Zuid-Afrikaans voor “het ga je goed”. Voor de Gentse Alison Van Autreve betekent het dan weer haar levenswerk, de modieuze baby die ze samen met haar moeder lanceerde en nu stilletjes aan op eigen benen leert staan.
“Het kan beter, het moét beter.” Het zijn woorden die Alison om de haverklap laat vallen terwijl we op een gezellige vrijdagochtend in haar strakke winkel slash atelier ontbijten. Het is een oordeel dat de zelfverklaarde neuroot over veel dingen velt, inclusief het betoverende theeserviesje dat voor ons ligt. Het drupt, en dat werkt op de zenuwen van de ontwerpster. “Ik ben een perfectionist en alles moet tot in de puntjes goed zijn.” Is Mooiloop dan zo verkeerd bezig? Absoluut niet. Het label wordt in binnen-en buitenland in een dertigtal concept stores verdeeld en telt sinds het najaar van 2016 een eigen flagship store. Op eigen bodem kan het op een groeiende horde fans rekenen, die straat en Instagram feed opfleuren met de zijden creaties en typische prints van Alison. Een succesverhaal dat nog lang niet is uitgeschreven, maar ook haar tragere hoofdstukken heeft gekend.
Van moeder op dochter
“Ik heb het label in 2011 samen met mijn moeder gelanceerd en je kan stellen dat we àlle mogelijke kinderfouten hebben gemaakt. De zoektocht naar de juiste leveranciers, fabrikanten, verdelers, materialen enzovoort is niet altijd over rozen gegaan. Ik kan onze voorgeschiedenis het best als ‘trial & error’ bestempelen, maar dat is ergens ook onze sterkte. We kennen ondertussen alle valkuilen en hebben er heel veel van geleerd. Wat er wél al vanaf het begin aanwezig was, is de liefde voor mooie materialen en prints. “Mijn moeder had er reeds een lange carrière in de mode op zitten: ze had jarenlang haar eigen label gerund en werkte daarna freelance aan de productie van andere Belgische huizen. Toen ik klein was, ging ik na school recht naar haar atelier en dat zijn mijn mooiste herinneringen. Naaisters die echt nog volgens de regels van de kunst te werk gingen, overal stoffen en patronen, die typische geur,…: één en al nostalgie! Mode stond voor mij gelijk aan hard werken en duurzame kwaliteit. In mijn tienerjaren vond ik het plots maar niets, een soort van rebelse periode, en na de middelbare school besloot ik rechten te studeren. Rond mijn twintigste kwam ik daarop terug en lanceerde ik Mooiloop met mijn moeder. In het begin ontwierp zij de collecties, later werd het fifty/fifty en ondertussen sta ik alleen achter de tekentafel.
Ik heb dit vak al doende van haar geleerd, een echte opleiding heb ik nooit gehad, maar zo vind ik het fijn.
Mama is een klein jaar geleden uit het verhaal gestapt, ik heb een externe zakenpartner aangenomen en nu staan we er met ons tweetjes voor. Het betekent heel hard werken en ik krijg sowieso nog wat valpartijen te verwerken, maar we zijn op de goede weg!”
Struggles die enthousiaste klanten niet merken aan de rekken vol perfect afgewerkte zijden ontwerpen, het is dan ook vooral in Alisons agenda dat de zaken wel eens tilt slaan. “De grootste uitdaging is momenteel de tijd vinden om rustig te kunnen ontwerpen en na te denken over mijn designs. Ik heb een zakenpartner maar kan het niet laten toch productie en verdeling op de te volgen, heb uiteraard veel werk gehad aan de opening van de winkel en sta zelf ook nog eens de klanten bij. Dat laatste is ook wel een zegen want ik leer ongelooflijk bij uit het contact met hen. Ik zie hoe mijn ontwerpen op verschillende types vallen, krijg rechtstreekse feedback en suggesties –elke mening telt voor mij- en zie welke problemen ze ondervinden bij het passen. De meeste vrouwen die hier shoppen zijn erg creatief en niet bang van specialere looks, dus ik vind het contact met hen verrijkend. Het leukste vind ik als er verschillende generaties binnenkomen: moeder, dochter én grootmoeder die elk een fantastische look samenstellen. Wat mijn agenda probleem betreft: ik heb me voorgenomen me twee keer per jaar tien dagen af te zonderen in Frankrijk om me op het creatieve proces te focussen.”
Once you go silk…
"Daarnaast moet ik ook twee keer per jaar de tijd vinden om naar mijn fabrikanten in China af te reizen: ik laat mijn zijde daar vervaardigen en het is belangrijk zelf op de kwaliteit te gaan toezien. Niet eventjes ‘je kop laten zien’, maar wel een dikke week lang intensief het hele proces opvolgen: van de winning van de zijde tot de kleuring en print ervan. Doe je dat niet, dan zit je in België op je levering te wachten en kan je alleen maar hopen dat er bij de opening ervan geen slecht geurende wolk vol chemicaliën vrijkomt.
De geur van de stof zegt alles over de kwaliteit ervan.
Dit wetende, begrijp je waarom échte zijde zo duur is en elk seizoen trouwens kostelijker wordt. Het wordt wel eens het nieuwe goud genoemd en ik ben het daar volledig mee akkoord. Een duurder prijskaartje, maar eens je een zijden broek aan hebt gehad, wil je echt niet terug naar iets anders. Uiteraard telt Mooiloop elk seizoen ook stukken uit andere materialen, zoals jacquard, wol of brokaat. Die koop ik aan en probeer ik op een originele manier te verwerken, door ze bijvoorbeeld binnenstebuiten te draaien, kwestie van geen exacte kopie van je ontwerp bij een concurrent terug te vinden –het grote risico als je geprinte materialen kant en klaar aankoopt.”
Inspiratiebronnen? Dries Van Noten en Christian Wijnants zijn in eigen land twee grote voorbeelden, maar verder zijn het vooral reizen en design die Alison op weg helpen. “Mijn silhouetten zijn redelijk eenvoudig, maar in de prints leef ik me helemaal uit. Je zal in elke collectie wel een bloemen- of plantenmotief terugvinden, maar ik werk ook op basis van bijvoorbeeld marmer. Een bestseller print uit een vorige collectie was een zwart/wit foto van een gebouw, die ik had bewerkt tot een abstract motief. Hoe ik dat deed? Ik durf het bijna niet zeggen: door de foto te kopiëren en telkens de kopiemachine op een andere contrastwaarde in te stellen. Het staat trouwens ook op mijn ‘ooit agenda’: leren werken met een online tekenprogramma, maar bon, de tijd… Verder ook veel Oosterse invloeden: mijn moeder heeft een geweldige collectie Indische sari’s en ook de ikat traditie uit China is een welkome inspiratiebron. Ik heb sowieso iets met Azië en omgekeerd (langzaam maar zeker) ook: ik kreeg dit jaar een paar heel enthousiaste Japanse buyers over de vloer en dat is voor mij een groot compliment! Het feit dat ze dit jaar, in tegenstelling tot enkele seizoenen geleden, interesse tonen, bewijst voor mij de groei van Mooiloop. Waarom? Omdat ze tot in het belachelijke toe belang hechten aan details, àlles moet perfect zijn. Ik ben daarin ook een beetje Japans, haha, ik zou hen nooit thee voorschotelen in deze pot…
Ook zin in een printbad? Neem zelf een kijkje en ontdek alle verkooppunten op Mooiloop.
