Nice to meet you: ILKECOP

Geüpdatet op 19 februari 2018 door Isabelle Foto’s: Julie Saverys
Nice to meet you: ILKECOP

Maart 2015: we lopen in een Brusselse brouwerij een meisje tegen het lijf en worden halsoverkop verliefd. Niet op haar, wel op de donzige roze dinosweaters die ze er met veel trots presenteert. Ilke Cop is de naam, een urban label vol fantasierijke hersenkronkels is de faam. Een dikke twee jaar later trakteren we onszelf op een uitnodiging in haar atelier. Het meisje van de dino’s blijkt er ook één van aliens, octopussen, onbestaande beestjes en horror te zijn. “Als er een monster bij zit, is het goed voor mij!”

Ilke ontvangt ons in haar atelier in het Brusselse Anderlecht. Langs de muren stapelen dozen vol rariteiten zich op en boven haar bureau hangen de kartonnen patronen van vorige collecties. Terwijl een stagiaire zich toelegt op de modellen van haar aanstormende lijn, krijgen wij een coockie in de hand gedrukt en beschrijft de ontwerpster hoe het haar is vergaan sinds de bewuste lancering in maart 2015.  “Ik heb het label nauwelijks een jaar na mijn afstuderen in Sint-Niklaas opgericht en kreeg meteen positieve reacties. Ondertussen zit ik aan mijn vijfde collectie en heb ik er een hoop nieuwe voornemens bij. Het merk heeft de nodige naamsbekendheid verworven, hop naar de volgende groeifase. Die is eigenlijk een breuk met het bestaande modesysteem. Een collectie met dertig verschillende modellen, zoals ik dit seizoen heb afgeleverd, zit er voor mij niet meer in. Ik werk ook maar alleen –met uitzondering van één stagiaire- en wil bewust terug naar de roots: minder kleren maken voor een kleiner publiek en er echt mijn hart in kunnen steken. Tot nu toe verkocht ik vooral via winkels, maar dat vraagt bepaalde aanpassingen waarin ik mezelf op den duur niet meer herkende. Je moet seizoensgebonden te werk gaan, commerciële stukken voorzien, met minimumoplages werken, ingaan op de eisen van een dolgedraaide markt en dat wil ik niet langer. Mijn label berust op drie pijlers –duurzaamheid, kwaliteit én een edgy esthetiek- en die wil ik vrijwaren. Ilkecop draait om het buiten de lijntjes kleuren, dus waarom zou ik me conformeren aan een moordende modekalender? Ik heb het een tijdje gedaan en zo de sector heel goed leren kennen, maar nu heb ik de maturiteit om dat los te laten.”

ilkde_cop_ilkecop_dinosaurus_sweater_merk_design_atelier_belgie_mode_26

“Het plan is dus meer met capsulecollecties te werken en die uit te brengen wanneer ik er zelf klaar mee ben en niet volgens het moordende commerciële  ritme van de modeindustrie. Een vast model zal er niet zijn, de silhouetten zullen afhangen van mijn zin en inspiratie op dat moment. Ik wil ook meer samenwerken met andere artiesten, zoals ik in het verleden bijvoorbeeld met illustratrice Joke Van Den Hof deed. Het valt me op dat veel muzikanten, en dan vooral mensen uit het hip hop milieu, bij me komen aankloppen. Dat zijn ook projecten die me aantrekken.”

Ook voor de verkoop vond Ilke een creatieve oplossing: voortaan scoor je haar stukken voornamelijk via haar webshop én op de presales die ze voor de lancering van elke capsule organiseert. Een slow fashion systeem:  “Klanten kunnen er samples passen en bestellen, waarna ik pas de productie in gang zet en ze na enkele maanden hun stuk krijgen. Economisch is dit haalbaar omdat ik geen gigantische stock op voorhand moet produceren en ecologisch voorkomt het overschotten en verspilling –wat niet verkocht wordt, wordt simpelweg niet gemaakt. In mijn ervaring vinden mensen het niet erg om enkele maanden op dat ene stuk te moeten wachten en bovendien doet het minder pijn om de aankoopprijs in twee te splitsen –eerst het voorschot en veel later pas de rest. Kan ik van mijn label leven? Neen, daar zal ik eerlijk over zijn. Ik werk drie dagen per week in de Ancienne Belgique om de eindjes aan elkaar te knopen, maar ik doe liever iets met passie en zoals ik het zelf wil zonder er echt rijk van te worden, dan al mijn principes overboord te gooien om uiteindelijk tòch te moeten knokken om overeind te blijven in de razend competitieve modewereld.”

Het weze duidelijk: deze designer laat zich niet gemakkelijk in een hokje proppen –op het naar eigen zeggen veel te krappe atelier waarin ze werkt na dan. Dat laatste zit zoals gezegd volgestouwd met plastieken dwergen, gekke beeldjes, boeken en prullaria. “Ik kan het niet helpen, ik ben een hamsteraar. Beestjes, daar heb ik echt een obsessie mee –en dan het liefst wezens die niét bestaan. Scifi, fantasy, comic books, sprookjes, mythologie, maar ook kunststromingen zoals het surrealisme: het fascineert en inspireert me. Ik ben eigenlijk een gigantische nerd en wil anderen betrekken in mijn fantasiewereld. Ik bewonder kunstenaars als Hieronimus Bosch, die alleen maar uitgevonden werelden neerzette. Verder heb ik ook iets met de Japanse cultuur. Niet alleen omdat die visueel erg sterk is, maar ook omdat die open staat voor al wat “anders” en bevreemdend is. De grens tussen realiteit en fictie vervaagt er veel sneller dan in het Westen. Ik vond ooit een Japanse pornografische prent van een vrouw die genomen wordt door een octopus –het ding dateerde uit de Middeleeuwen, dat zou hier nooit mogelijk zijn geweest! Het is ook niet zo dat alles hoogstaande kunst moet zijn, voor komende winter heb ik mijn fascinatie voor Amerikaanse slasher movies de vrije loop gegeven…”

ilkde_cop_ilkecop_dinosaurus_sweater_merk_design_atelier_belgie_mode_9

Fantasierijke hersenkronkels die vertaald worden naar geborduurde tekeningen op haar ontwerpen, de signature van Ilke. “Mag ik een geheim vertellen? Ik vind het ontwerpen en schetsen zelf niet zo gemakkelijk, maar kan me wel helemaal uitleven als het op die tekeningen aankomt. Ik ben erg visueel en weet al snel welke kleuren en materialen ik zal gebruiken –duurzaam textiel dus, zoals tencel, die ik enkel binnen Europa aankoop. Als het op het uittekenen van een silhouet aankomt, blokkeer ik vaak. Ik werk liever rechtstreeks op patronen en prototypes, die gaandeweg vorm krijgen. Eens die af zijn, worden mijn ruwe stukken in een Antwerps atelier vervaardigd, waarna ik ze naar een borduurspecialist in Anderlecht stuur. Die laatste vindt me vreselijk en zegt me àltijd dat iets niet zal lukken en te complex is, haha. Ik stel de tekeningen samen via Photoshop en kan wel enkele weken aan één ontwerp werken. Vroeger werd het met de hand geborduurd, vandaag doet een speciale machine het gekkere werk…”

Kan je eigen look wat absurde urban vibes gebruiken? Shop je eigen dino-, alien- of horrorlook via ILKECOP en smile!